สาวออสซี่กระโดด “บันจี้จัมป์” เชือกขาด!

คงเป็นประสบการณ์หวาดเสียวที่สาวออสซี่รายนี้ต้องจดจำไปชั่วชีวิต เมื่อเชือกบันจีจัมพ์ที่ผูกข้อเท้าของเธอขาดผึงกลางอากาศ ปล่อยร่างของเธอร่วงลงไปกลางแม่น้ำในแอฟริกาที่เชี่ยวกรากและเต็มไปด้วยฝูงจระเข้ เมื่อช่วงปีใหม่ที่ผ่านมา

       เอริน แลงเวอร์ธี วัย 22 ปี กระโดดบันจีจัมพ์ที่สะพานวิกตอเรีย ฟอลส์ เหนือแม่น้ำแซมเบรี ซึ่งกั้นพรมแดนระหว่างแซมเบียและซิมบับเว เมื่อวันสิ้นปีที่ผ่านมา แต่แล้วก็เกิดเหตุไม่คาดฝันขึ้น เมื่อเชือกที่ผูกข้อเท้าเกิดขาดขณะที่เธอยังลอยละลิ่วอยู่กลางอากาศ

       ผู้ที่อยู่ในเหตุการณ์สามารถจับภาพวินาทีสุดสยองที่ร่างของแลงเวอธี ตกกระทบกับพื้นน้ำทั้งที่ขายังถูกมัด ก่อนจะถูกกระแสน้ำเชี่ยวพัดพาไป

       “ทุกอย่างกลายเป็นสีดำมืดไปหมด ฉันรู้สึกเหมือนถูกอัดน่วมไปทั้งตัว” แลงเวอธี ซึ่งรอดชีวิตมาได้อย่างปาฏิหาริย์ ให้สัมภาษณ์กับสถานีโทรทัศน์ช่อง 9 ออสเตรเลีย

       “พอจมลึกลงไป น้ำก็ยิ่งเย็นเฉียบ และมันคงจะดันตัวฉันขึ้นมาตอนนั้น”

       สาวชาวเมืองเพิร์ทบอกว่า เธอเพิ่งล่องแก่งไปเมื่อ 1 วันก่อนหน้า จึงพอจำเคล็ดลับการเอาตัวรอดหากตกลงไปในแม่น้ำที่เชี่ยวกรากได้

       “น้ำไหลเชี่ยวมาก และหลังจากนั้นฉันก็ได้ยินเสียงกระหึ่มอยู่ในหู... เหมือนเวลาถูกคลื่นซัดน่ะค่ะ ตัวคุณจะถูกดูดลงไปแล้วก็โผล่พ้นน้ำขึ้นมา มันจะรู้สึกงงมาก ไม่รู้ว่าด้านไหนข้างบน ด้านไหนข้างล่าง”

       แลงเวอธีพยายามว่ายน้ำไปจนถึงถึงฝั่งซิมบัมเว และพาตัวเองขึ้นบกได้ในที่สุด

       “มันค่อนข้างน่ากลัวมาก เพราะเชือกที่ผูกเท้าฉันไปติดอยู่กับก้อนหินหรือเศษขยะได้น้ำตั้ง 2-3 รอบ” เธอเผย

       “ฉันต้องดำลงไปเขี่ยเชือกให้หลุดออก เพื่อให้มันลอยขึ้นมาบนผิวน้ำ”

       แลงเวอธี ซึ่งมีอาการบาดเจ็บที่กระดูกไหปลาร้าและมีแผลถลอกทั่วตัว ถูกนำส่งโรงพยาบาลในแอฟริกาใต้

       “ใช่ค่ะ ที่ฉันรอดมาได้ต้องเรียกว่าปาฏิหาริย์จริงๆ” เธอให้สัมภาษณ์

       กีเวน ลูบินดา รัฐมนตรีท่องเที่ยวแซมเบีย พยายามสร้างความเชื่อมั่นแก่นักท่องเที่ยวโดยยืนยันผ่านหนังสือพิมพ์ลูซากา ไทม์ส ว่า อุปกรณ์บันจี้จัมป์มีความปลอดภัยมากพอ

       “เมื่อดูจากที่ว่า มีนักท่องเที่ยวมากระโดดบันจี้จัมป์ที่นี่ถึงปีละ 50,000 คน ก็น่าพิสูจน์ได้ว่า อุปกรณ์ของเราอยู่ในสภาพใช้การได้ดี” ลูบินดากล่าว

       “ฐานบันจี้จัมป์ที่นี่มีมานานถึง 10 ปีแล้ว และนี่เป็นครั้งแรกที่ผมได้ยินข่าวว่าเกิดอุบัติเหตุขึ้น โอกาสที่จะเกิดเหตุการณ์เช่นนี้มีเพียง 1 ใน 500,000 เท่านั้น”